Rüzgara;
İçindeki yağmurun sesini dinlerken uzaklaşan o rüzgar sesini ne kadar özlediğini farketti...Düşler zamanın izlerinden nasibini almışsa da eski şarkıların ezgisi yüreğini kaplamıştı...Sustu ve geri gelmesi için tanrıya dua etti.Eğer ortada bir mucize varsa, yaşamındaki insanlar olduğunu artık biliyordu.Bir sokaktan sessizce geçerken kulağına yeniden o rüzgarın kahkahası gelmişti,adeta.
...
Küçücük penceresine doğru koştu.Buğuluydu.Perdeleri açtı ama yetmiyordu.Artık pencereleri açmalıydı.Orda öylece durmanın anlamsız olduğunu anlamışcasına pencereyi açtı.Ilık rüzgar usulca sarmıştı bedenini, kucaklarcasına.Güneş selamlamıştı.Bulutlar göz kırpmıştı...
...
Artık o da huzurluydu...
