Dünya

Phiadelia'nın katkılarıyla;



Çılgınlıksa seni sevmek,kaybolan ruhumu geri getirmekse ölmek,İstanbul'un sessiz kalbinde ağlıyor umutlarım. Dökülüyor her damla bir dilekle ellerimi ıslatıyor. Zamansız ayrılıkların eşiğinde kendimi sende bulurum her seferinde. Bir anın sessizliğidir paylaştığımız çoğu kere...

Çisil çisil gözlerinin suskunluğunda aslında çığlıklara gömülü çığlıklar coşar, sağar eder beni artık kaybederim kendimi sende...

Karanlık ruhumun gölgesinde sararım seni...

Aşk ruhumun içinde yaşarken, ruh dünyada bedenin içinde yaşar. Ruhum aşkımla birlikte sonsuzlukta buluşurken, her bakış dokunuştur kalbime. Saklarım seni, ruhuma hapsederim bakışlarını, yüreğime dokunur her feryadın.

Üşüyorum... Üşüyorum sensizliğimde!

Yağmur haykırıyor duygularımı sessizliğe. Hissediyorum hayatı en yüce duygularda, en büyük sevgilerde, aşkını yitirsem bile...
Yağmur kirlenmiş ruhumu temizlemeye yetmiyor, yetmiyor işte!... Bu karanlık, bu sessizlik beni delirtiyor. Dokunmak istiyorum umutlarıma, umutlarım bana isyan ediyor. Sensizliği unutmak istiyorum. Kovmak istiyorum yanlızlığı, bir çırpıda atmak istiyorum o zavallı bedenimi...

Bırak kendini hayata, yakalarcasına bir anın üzerindeki etkisini...
Bırak bedenimi, bırak ruhumu özgürlüğümde bulsun seni.
Kapıyı aç uzaklardan geldim, üşüyorum...
Yitirdim, kollarımda can verdi mutluluğum...
Aşkla yıkansın ruhum, hiç durmasın bu kan, dağılsın anılar, unutulsun dünya; dünya beni sende bulsun.